Roland
Hrabia, jeden z najważniejszych rycerzy w orszaku cesarza Karola Wielkiego. Dowódca oddziału, wyróżnia się ponadprzeciętnym męstwem, honorem i poczuciem sprawiedliwości. Obok tych cnót posiada jednak wady: pychę, porywczość i brak umiejętności chłodnej oceny sytuacji.
Cechy
– Męstwo: Niezwykła odwaga i gotowość do walki, nawet w obliczu przytłaczającej przewagi wroga.
– Honor: Najwyższa wartość, ważniejsza niż życie. Kieruje się zasadami rycerskimi i nie cofnie się przed żadnym wyzwaniem.
– Odwaga: Nie waha się podjąć walki, nawet jeśli oznacza to pewną śmierć.
– Gotowość do poświęceń: Gotów oddać życie za wiarę, władcę i ojczyznę.
– Pobożność: Głęboko wierzący, walczy w imię Boga i obrony chrześcijaństwa.
– Pogarda dla słabości: Nie toleruje tchórzostwa i braku honoru.
Rola w fabule
– Główny bohater eposu, ucieleśnienie ideału rycerza chrześcijańskiego.
– Jego decyzja o nie wezwaniu pomocy prowadzi do tragicznej klęski w wąwozie Roncevaux.
– Jego śmierć staje się symbolem męstwa, poświęcenia i wierności wartościom.
Karol Wielki
Potężny władca Franków, przedstawiony jako obrońca wiary chrześcijańskiej. Waleczny i sprawiedliwy, stanowi wzór idealnego władcy.
Cechy
– Potęga i autorytet: Władca o niezachwianej pozycji, szanowany przez swoich poddanych.
– Waleczność: Mimo wieku, gotów osobiście stanąć do walki.
– Pobożność: Głęboko wierzący, walczy w imię Boga i Kościoła.
– Sprawiedliwość: Dba o swoich rycerzy i wymierza karę zdrajcy Ganelonowi.
– Oddanie ojczyźnie: Broni swojego kraju i Europy przed poganami.
Rola w fabule
– Symbol władzy i porządku.
– Jego sen i późniejsza reakcja na klęskę Rolanda podkreślają tragizm wydarzeń.
– Ucieleśnia wartości, za które walczą rycerze: wiara, honor i ojczyzna.
Oliwier
Przyjaciel Rolanda, jeden z najlepszych rycerzy Karola Wielkiego. Uczciwy, szczery, waleczny, ale i rozsądny.
Cechy
– Męstwo: Walczy dzielnie u boku Rolanda.
– Lojalność: Wierny przyjaciel, wspiera Rolanda do końca.
– Rozsądek: Próbuje przekonać Rolanda do wezwania pomocy, widząc przewagę wroga.
– Honor: Ginie z honorem, walcząc do ostatniego tchu.
Rola w fabule
– Stanowi kontrast dla porywczego Rolanda, reprezentując głos rozsądku.
– Jego śmierć podkreśla tragizm bitwy w wąwozie Roncevaux.
– Ukazuje, że nawet najdzielniejsi rycerze mogą ponieść klęskę w obliczu przytłaczającej siły.
Ganelon
Francuski zdrajca, ojczym Rolanda, który z nienawiści i zazdrości doprowadza do jego śmierci.
Cechy
– Zazdrość i nienawiść: Kieruje się negatywnymi emocjami wobec Rolanda.
– Zdrada: Sprzymierza się z wrogiem, aby zgładzić pasierba.
– Podstęp: Manipuluje wydarzeniami, aby osiągnąć swój cel.
– Brak honoru: Jego czyny stoją w sprzeczności z rycerskimi wartościami.
Rola w fabule
– Antagonista, ucieleśnienie zła i zdrady.
– Jego intryga prowadzi do tragedii w wąwozie Roncevaux.
– Jego los (śmierć przez rozerwanie końmi) ukazuje, że zdrada nie popłaca i spotyka się ze sprawiedliwą karą.
Turpin
Arcybiskup Reims, duchowy przywódca wojsk Karola Wielkiego. Łączy w sobie cechy duchownego i rycerza, walcząc ramię w ramię z innymi bohaterami.
Cechy
– Pobożność: Głęboko wierzący, dodaje otuchy rycerzom i udziela im absolucji przed śmiercią.
– Męstwo: Nie waha się chwycić za broń i walczyć w obronie wiary.
– Oddanie: Lojalny wobec Karola Wielkiego i jego misji.
– Siła ducha: Zachowuje spokój i odwagę nawet w obliczu śmierci.
Rola w fabule
– Reprezentuje jedność Kościoła i władzy świeckiej w średniowieczu.
– Jego obecność podkreśla religijny wymiar walki z Saracenami.
– Dodaje duchowego wsparcia rycerzom, umacniając ich morale.
Marsyl
Król Saragossy, główny przeciwnik Karola Wielkiego. Sprytny i przebiegły, ale ostatecznie pokonany.
Cechy
– Inteligencja: Potrafi opracować strategię i wykorzystać słabości przeciwnika.
– Przebiegłość: Ucieka się do podstępu i zdrady, aby osiągnąć swoje cele.
– Władza: Rządzi potężnym królestwem.
– Duma: Nie chce poddać się Karolowi Wielkiemu.
Rola w fabule
– Główny antagonista, reprezentuje siły pogańskie.
– Jego konflikt z Karolem Wielkim napędza akcję eposu.
– Jego klęska symbolizuje zwycięstwo chrześcijaństwa nad islamem.
Baligant
Emir Babilonu, potężny władca, który przybywa na pomoc Marsylowi. Waleczny i dumny, ale ostatecznie ginie w walce z Karolem Wielkim.
Cechy
– Potęga: Dowodzi ogromną armią.
– Waleczność: Nie boi się stanąć do walki z Karolem Wielkim.
– Duma: Uważa się za równego cesarzowi.
– Wiara w swoją sprawę: Walczy w imię islamu.
Rola w fabule
– Przedłuża konflikt i zwiększa dramaturgię.
– Jego postać symbolizuje siłę i determinację pogan.
– Jego śmierć przypieczętowuje zwycięstwo Karola Wielkiego.
Bramimonda
Żona Marsyla, piękna i mądra kobieta. Po śmierci męża przyjmuje chrzest i zostaje żoną Karola Wielkiego.
Cechy
– Piękno
– Inteligencja
– Zdolność adaptacji
– Pragnienie pokoju
Rola w fabule
– Symbolizuje pojednanie między chrześcijanami a poganami.
– Jej nawrócenie podkreśla zwycięstwo chrześcijaństwa.
– Jej los ukazuje, że nawet wrogowie mogą zostać przyjaciółmi.